Baard op zomerstand, en verbrand..

Vlietopper-Leidschendam 29 juni 2015 Maandag

Negen uur, koffie. Prachtig zonnetje buiten, een voorbode van een bloedhete dag? De Merel draait zijn riedeltjes af en wij zitten ons geestelijk voor te bereiden om de trossen nu eens echt los te gooien. Gisteren nog wat kleine houtklusjes gedaan, waar mee de snoerentroep en allerlei andere zaken niet meer als een verwarde kluwen aan het enig aanwezige haakje hoef te hangen.  En dat allemaal omdat onze nieuwe mobiele telefoons niet meer in de daarvoor bestemde houder paste. Ach het een roept het andere op. We komen eigenlijk nog een zo'n haak te kort en Jaap herinnerde zich dat hij er thuis nog een heeft. Dus......ja hij gaat dadelijk op de fiets even heen en weer. Dat 'even' zal wel wat langer duren hoorde ik zojuist, want de baard  gaat op zomerstand. En de rommel die dat geeft kan je dit  'kapperen' beter thuis doen.

En....tja zal het geen vroegertje vandaag worden voor we vertrekken. 

Wij zijn benieuwd

Coolhaven 30 juni 2015 Dinsdag

Viel mee. Half elf vertrokken we gisterochtend.
De Bimini stond nog niet overeind en toen we om drie uur hier in de Coolhaven aankwamen, was Jaap flink rood, althans zijn onderarmen. Een eerste teken dat we met dit zonnetje goed rekening moeten houden. Je zou het best bijna allemaal vergeten na zo'n lange  herfst dit jaar...

32 Kilometer in vier en een half uur. Slakkengang dus. De bruggen zaten niet mee. Normaal gesproken is vanaf de Kerkbrug (Voorburg) tot voor bij Delft (Abtwoudsebrug) sprake van een ketting in de brugbediening. Je meldt je aan bij de eerste brug, vertel waar je heen vaart en alles gaat verder vanzelf. Tussentijds oproepen hoeft dan niet meer. Deze keer werkte dit niet zo. Om de haverklap wachten, iedereen was 'bezet', de brugwachter 'is even weg', wachten op twee andere scheepjes, of het bleek een vrachtboot te zijn die ook met ons mee moest, enz. enz.

Onze oorspronkelijke aanlegplaats in de Coolhaven was reeds bezet met een werkschip, maar aan de achterkant van het Luchtvaart museum(pje) was het nog vrij. En wel zo rustig.

Half negen en de zon staat weer uitbundig te stralen.

Over vrachtschepen gesproken. We kunnen ons niet van andere jaren herinneren dat hier zo veel vrachtverkeer was. Resultaat een betere economische situatie? Je zou het wel denken.

Straks weer even groot water, zoals Jaap dat noemt. De Maas, de Noord en de Dordtsche Kil. Kicken voor hem. Hij vind het, en dat is het ook voor mij wel, prachtig. Alleen onze Tommy die zal het met de golven daar niet zo fijn hebben. Is dan altijd een beetje zeeziek dus.

Gisteren kregen we hier al een voorproefje van. Het varen vond hij niet fijn en toen er ook nog wat golven kwamen, ging hup zijn maaginhoud naar buiten.

Daarna werd ie een stuk vrolijker....zat ook veel haar bij. Of dat laatste de reden van overgeven was, of toch de golven?

Onze volgende stop staat nu gepland op 's Gravendeel, de Overlighaven de Wacht.