Vrijdag 2 oktober Noordergat
van de Plomp
Nog een Intermezzo. De tocht van de Petrusplaat naar hier
voerde ons door een heel smal en ondiep vaartje. Het Gat van de Slek heet het.
Een geliefde doorvaart van de
Rondvaartboot – en van ons – , die vanuit Drimmelen komt. Zo’n groot hoog schip. Waar je voor je gevoel
niet meer naast past. In ieder geval niet vrij van de (slik) bodem!
Op het moment dat je daar dus invaart, luister je extra goed
naar de Marifoon, je gaat er vanuit dat hij zich dan bij invaart zal melden. En tot
nu toe was dat zo..
Echter hem hebben we niet gehoord, wel een ander. Jaap hoorde
het beter dan ik, staat ook dichter bij de speaker, en ik denk weet je wat voor
de zekerheid pak de Marifoon om te vragen of er inderdaad opvaart – verkeer in
onze richting - is. Doodse stilte. Het
duurde nog even voor we bij dat bewuste punt waren en steeds loerden we zo’n
beetje bij elk hoekje waar het vaartje ombuigt, en……ja hoor een schip. Niet de
rondvaart gelukkig, maar een motorjacht zo groot als de onze ongeveer. Waarom
antwoordt zo’n schipper niet, ik heb hem wel zeker driemaal opgeroepen. Ons niet
gehoord? We weten het niet. Ik had wel zijn scheepsnaam noch paraat en die klopte.
Gelukkig viel onze ontmoeting mee, zij kwamen er net uit
terwijl wij erin wilden varen. Dus even wachten…. En verder in geen velden of
wegen de Rondvaartboot te zien. Tot? Ja net op tijd! Bij de uitgang van die
smalle vaart, terwijl wij er vanuit gingen dat ze om deze tijd van het seizoen
daar niet ‘s morgens voeren. Dus wel! We
hebben eerder ooit een ontmoeting met ze gehad. Wij weken uit en… we kamen
meteen muurvast te zitten. We hoorden de kiezels langs de schroefbladen gieren.
Dat wilden we voorkomen. Omvaren voortaan? Ach het is met die stralende zon
erbij, zo’n schitterend tochtje. Dat wil je niet missen toch, als je op weg naar de
Amer bent...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten