Vrijdag 4 september
Lier
Klein Willebroek
Sommige mensen vinden varen maar saai. Je moet de hele tijd stil
zitten en een eindje lopen op zo’n kleine boot is er niet bij. “Nee, niks voor
mij zo’n actieloze dag… “ hoor je ze zeggen. Misschien is dat ook werkelijk niets
voor ze, dat varen bedoel ik. Wij hebben daar en tegen het gevoel dat sommige
dagen door alle gebeurtenissen wel tweemaal zo lang duren. Dus saai? In
tegendeel. Neem nou vandaag. Ons plan bestond uit een vaartochtje van Klein
Willebroek naar Lier. Ongeveer 17 kilometer ver. Via de Rupel. Een
getijrivier. Een heftige. Vijf, zes meter minstens verval. Misschien wel meer. Van
de havenmeester in Willebroek hadden we een lijstje gekregen met de
openingstijden van de sluis, de toegang naar de rivier de Rupel. Om een goed
beeld te krijgen van de momenten waarop het water het hoogste niveau bereikt
zou hebben, zijn we via andere tabellen aan het rekenen geslagen en kwamen we
op een tijdstip, waar we het meest profijt van het opkomende water zouden
hebben, uit op klokslag achtuur de Rupel
in. Teruggerekend betekende dat half zeven opstaan, aankleden, Tommy zijn
wandelrondje laten maken, doe je dat niet, dan krijst hij het eerstkomende uur je
helemaal gek, daarna lijnen losmaken en op naar sluis Willebroek. En zo voeren
we werkelijk precies op schema de sluis uit. Verval was minimaal. Nog geen
meter. En daar stond ik met mijn 20 meter lijn…. Ik had het kunnen weten, maar
door de spanning even niet alles in het juiste perspectief…...Humor dus.
Vervolgens de snelheid van het opkomende water berekenen. Is
niet echt nodig, wel leuk om te weten. We kwamen al snel uit op zo’n vijf, zes
kilometer. Met een vaartje van 15 kilometer dus, ‘vlogen’ we naar de eerst
volgende sluis, die van Duffel. In plaats van twee uur durende reis,
teruggebracht tot ietsjes meer dan 1 uur! Kikken? Ja, maar niet overal en
altijd. Bij de diverse bruggen voorzien van brede steunpilaren, met soms houten
stellages links en rechts, vormde de resterende ruimte zich zichtbaar tot een heuse
trechter. Het water werd er met kracht doorheen geperst. Ineens besef je dat dit een moment van goed
opletten wordt. Het water krijgt namelijk door die vernauwing nog extra aan snelheid
en gaat van vijf misschien naar wel tien! Koers houden dus. En de juiste
snelheid varen. Tijdens onze vaartochten op de Rijn bij Binger Loch diverse
keren meegemaakt. Dus dit mag geen verrassing zijn. Na de brug waar het water
weer vrij spel kreeg, volgden geweld(ad)ige draaikolken. Dat was wel een beetje
nieuw voor ons. Een moment van onachtzaamheid en je ligt bij aankomst zo
achterste voren! Ons overkwam dit bij de eerste brug enigszins, zo’n stevige
onverwachte koersverandering, maar door onze
90 paarden(krachten) er op los te laten,
snel gecorrigeerd naar recht uit! Was wel even schrikken; heel even maar. De
bruggen daarna waren we beter voorbereid en pasten we onze snelheid aan. Geen koerscorrectie hoeven te maken. Het zet wel
al je zintuigen weer keurig op scherp. En ook nog een ervaring rijker. Hoezo
saai? Wij genieten hier altijd van, een beetje actie mits goed verlopen, altijd
leuk!
Even terugkomend op onze ervaring in Brussel. Minstens zo’n
spannende actie was die tocht over het Charleroi-Brussel kanaal. We hebben
tijdens die passage van een bepaalde vrachtvaarder vastgemaakt om hem alle ruimte
te kunnen geven en om allemaal schadevrij te blijven. Daar heb ik nu het een en
ander intussen van opgezocht en gevonden. Zoals hoe breed is het kanaal daar en
wat was bij benadering de breedte van dat ene vrachtschip en wat hadden wij nog
als beschikbare ruimte om er beide te
kunnen manoeuvreren. Hier wat getallen.
Het kanaal heeft daar een breedte van 18 tot 22 meter . De sluizen 10,5 meter breed.
Het vrachtschip 10 meter en wij afgerond 4 meter . Blijft over, in
het ene geval vier en in het andere geval 8. Verdeeld over twee varende
objecten. Nee, daar willen we niet nog een keer mee geconfronteerd worden. Je
hebt natuurlijk wel ineens wel wat te vertellen als je het allemaal netjes
overleefd hebt…..Maar eigenlijk worden we daar (zijn we daar) te oud voor!
Cijfer 2. geeft de doorvaart aan
Cijfer 2. de plaats waar de tekening hierboven de
bijbehorende informatie over bevat
We liggen nu aan een prachtige steiger vlakbij Lier. Een lief
klein stadje. Morgen gaan we zeker daar heen als we een fietstochtje gaan
maken. Moet het wel beter, lees lekkerder weer zijn dan vandaag. Nu heeft het
een herfst temperatuur. Dikke truien en wollen sokken aan!
Lier |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten