Heftig...

Woensdag, 19 augustus – Thuin

Soms zou je weel een beetje spektakel willen meemaken. Alles verloopt zo easy en soft. Heerlijk ontspannend toch, zeg je dan. Schreef ik laatst dat de sluizen voor nog geen verrassingen zorgden, kregen we vandaag daar toch even slechte saus over heen. Een pittige saus zelfs!

Sluizen van vijf a zes meter verval, ’t maakte niet uit of het omhoog of omlaag was, no problem. Toen kwam Sluis 10 Monceau-ssur-Sambre. 4,9 Meter omhoog. In de walkant geen bolder te ontdekken. Alleen 1 trap. We moesten samen met een andere recreant er eerst in en dan achter ons een vrachtschip met z’n kont naar ons toe. Voer dus achterstevoren. Wij dus bij voorbaat al geërgerd over het te verwachten schroefwater. Dit laatste gaf geen enkel probleem, wel iets anders. Wij lagen dus vooraan in de sluis, daar waar de luiken opengaan om het water de sluis in te laten stromen. Ik had een lijn van twintig meter met de lus op de wal die door een sluis-hulpkracht daar aan gebracht was en Jaap had ook een lange lijn op dezelfde manier op de wal vast. Achter en voor dus zaten we vast met twee lijnen. Moet genoeg zijn. De luiken werden geopend en het water stormt naar binnen. Even lijkt het redelijk beheersbaar te gaan, tot het waterniveau gelijk is aan de fontein die als een waterval de sluis in stroomt. Op dat moment  zwiept de boeg van het schip naar het midden van de sluis. Zes meter lijn (de afstand van af de wal tot ons schip) is ook geen ding om een schip tegen de walkant te kunnen houden. Je bent al blij dat je vast zit. En blijft zitten. Jaap had daar en tegen wel pech. Hij kon achter de lijn niet genoeg remmen en probeerde de boot via de motor en de lijn onder controle te houden. Niet dus! Ik snel een stukje naar achter en een lijn bevestigd halverwege de boot en de trap. En dan zien dat daar mee het zwaaien door de sluis heen (?!) geremd kon worden. Lukte! Wat overbleef is dat Jaap nu blaren op z’n handen heeft en mijn gedachten: “Dat kan ik nog steeds op mijn 73^ste!” Je moet dit niet met 10 sluizen op 1 dag doen, want dan red je dat niet. Ook niet als je nog jong van lijf en leden ben….

We zijn nu in Thuin. Heeft een beetje van thuiskomen. Zolang hier niet geweest en we hebben zo heerlijke herinneringen aan. En het was dus een warm welkom om even bij te komen van alle heftigheid van die ene sluis. De vijf die er op volgden waren gelukkig van die kleintjes, en deden we spelende wijs.  We hebben ze bijna niet eens echt opgemerkt. Maar die van Monceau, nee die vergeten we niet snel. Zondag weer een keertje, maar dan omlaag. Moet beter gaan.