SF...

Zaterdag 29 augustus, Strepy-Thieu

Het bleef inderdaad de hele dag prima weer, met in de tweede helft flink zonnig.

Wij met z’n viertjes op naar de lift. Een jaar of acht misschien nog langer geleden, zijn wij daar voor het eerst geweest. Maar ondanks dat je weet hoe dit bouwwerk eruit ziet, blijft het zeer imposant. Een beetje science-fiction-achtig .

Toch was er een groot verschil met de laatste keer. Eenmaal de bak in gevaren was het toen een mêlee aan mensen die rond liepen om alles te bekijken, en een andere groep die met z’n papieren in de hand langs een kantoortje schoof. Vlot ging dat niet, stond een hele lange rij, misschien was het toen hoogseizoen, nu waren we maar met drie scheepjes, dus zo’n drukte zou het nu niet kunnen geven, maar toen was dat behoorlijk hectisch. Het ging bij een van de scheepjes mis, weet ik me nog te herinneren en duurde het zo maar een half uur voor dat de bak ging zakken. De tijd dat het deze keren in beslag neemt is niet veel. Invaren, vastmaken, even wachten, omroeper meldt dat de bak gaat bewegen en dan zak je zo langzaam dat je dit wel kan waarnemen maar niet voelen. De ‘rit’ van boven naar beneden duurt slechts zes minuten. Sluisdeur omhoog, even binnen aan staan om de druppels te ontlopen, en zoef je ligt weer in het kanaal. Maar dan wel 70 meter lager!

Daar hebben we ergens aan de hoge kade vast gemaakt. De lage, die zijn voor de Passagiersschepen, zo staat er op de borden. Maar geen schip daar aan zien leggen, wel juist aan een zelfde hoge kade als waar wij lagen. Terwijl we met z’n  viertjes best wel aan zo’n lage, passagierskade dus, wilden aanleggen. Makkelijker in en uitstappen en ook nog eens keertje meer bolders om vast te maken! Maar ‘nette Ollanders’ die we zijn, durfden wij dit niet. Een volgende keer misschien toch maar eens een keertje niks van aantrekken?

Vandaag gaan Dieuwke en Aad verder het Canal du Centre af en wij gaan terug de ‘bak’ in. Het kanaal van Charleroi naar Brussel af.

Ons gezamenlijk etentje van gisteravond, na de borrel met hapjes, was weer zeer creatief. Met een recept van Dieuwke om niet snel te vergeten. Geen van ons tweeën had vlees in de koelkast, dus moest het of vegetarisch –kaas- dus, of met vis uit blik worden. Het werd Spaghetti met olijfolie, zalm – de tonijn was op- , knoflook (veel) en peterselie (deze keer weinig vers, en veel maar dan droog uit een potje) maakte het compleet.  ’t Was goddelijk van smaak.