Rust, regen en racen....

Zondag, 16 augustus Namen

We liggen weer in Namen. Op weg naar de Sambre. Na een, ik zou het een in en in treurige dag willen noemen, deze zaterdag in Dinant. De regen heeft alle, maar dan ook alles verpest. De rommelmarkt was een soort overleven geworden en de badkuipen wedstrijd werd een totaal ontredderd gebeuren. De Kermis sloot vroeg en toen dachten we als iets positiefs, misschien komt onze rust hiermee terug. Nee, een muziekfestival begon. Jazz? Nee hardrock, punk of wat zou het zijn. Niet te herkennen. Hard in ieder geval. Heel hard. Toen wij onze ramen en deuren sloten, bleef er nog slechts oerwoudachtige drums over. Tot ruim middernacht. Hoezo rust?

Badkuipen-race

Wat jammer nou van al het werk van iedereen. Sommige van die Pieremachochels waren heel grappig. Verder goed bekijken lukte niet, de afstand was er te groot voor, ze zouden oorspronkelijk veel verder door varen. Namelijk tot aan de steiger waar wij eerst aan lagen. Deze bleef de hele dag leeg!!!!!

Nu was niet meer dan een water spuitende, ja nog meer nattigheid dus, zooitje van stokken, peddels, emmers aan touwtje en in water springende figuren. Een echte race dat was het in ieder geval helemaal niet meer geworden.

  

En van de rommelmarkt heb ik, het is niet zo Jaap z’n ding, ook niets bekeken. Had ik maar ’s morgens vroeg moeten gaan, maar dan ben ik niet zo op mijn ‘sterkst’. Dus….geen Brocante gezien.

Vandaag dus weer naar Namen. Bij ons vertrek vanmorgen, half tien was het, zagen we nog meer scheepjes richting de sluis  gaan en dus sloten we ons daar snel bij aan. Voor je het weet lig je weer op anderen te wachten. In verband met het verzamelen, anders wordt er niet geschut. Het werd een treintje van vijf scheepjes. Ging soepel de sluis door, op naar de volgende. Wij voeren zo’n beetje achter ze aan, iets wat al snel in tempo opgevoerd moest worden. Normaal gesproken varen we 12/1300 toeren. Het ging steeds een stukje sneller, uiteindelijk ruim 12 kilometer en 1800 toeren. Leek wel of de duivel achter ons aan zat. Jaap vond het deze keer leuk en deed dus mee. (Het is nogal kostbaar, slurpt diesel).We ‘vlogen’ voor ons gevoel. De meeste sluizen  waar we aankwamen stonden gereed en in een poep en zucht lagen we weer aan de andere kant. En hup daar gingen we weer. De rivier is gelukkig daar breed, anders waren het golven geworden die de andere watersporters niet zullen appreciëren. Vier uur later lagen we aan de kade in Namen. Terwijl wij er zo’n zes uur over hadden willen doen…..